6 Haziran 2016

Uçurum

6 Haziran 2016 0
olmayacak birkaç adım -ve sonrasında yuvarlanmışım uçuruma. kayalar sert ve haşin -bilirsiniz muhakkak. nasıl bir hengame olduysa, kaybetmişim kendimi -hiç de şaşırmadım buna. fırsat bu fırsat, geldi ölüm elinde tırpanıyla -belki mızrağıyla. baktı bir süre gözüme ve eğdi başını sağdan sola. düşündüm elbet canım için yalvarmayı, tutamıyor işte insan kendisini. hemen sonra geldi aklım başıma -ne gerek var dedim. geriledi ve sırtını döndü ölüm -gitti. almadı canımı -belki öldürecek bir şey bulamadı. öyle ya, ne yaşadım ki ben, ne kadar yaşıyorum ki?

kalktım ve üstümü başımı silkeledim. pekala denebilir ki, ölmeyi bile beceremedim. ağır aksak adımlarla tırmandım kayaları -hani şu sert ve haşin olanları. kimse yoktu çevremde -inanın bana, ben buna çok alıştım. günlerimin çoğu etrafı şöyle bir kolaçan etmekle geçmiştir herhalde. bir kişi be, bir kişi bile nasıl bulamaz insan. ama oluyor işte, bu hayatta her şey oluyor.
 
Sağlıcakla kalmanızı dilerim.